Strome zbocza porozrywane przepastnymi jarami i krętymi wąwozami, piętrzą się na wysokość do 50 m ponad dnem doliny. Porośnięte są mieszanym drzewostanem z dominacją buka. Obszar doliny objęty jest ochroną rezerwatową w celu zachowania najpiękniejszej i charakterystycznej formy ukształtowania terenu na Poj. Drawskim. Ten górny bieg niestety nie jest dostępny do penetracji kajakowej. W granicach karku krajobrazowego znajdują się jeszcze jeziora Żerdno, Drawsko i Krosino. Rzeka opuszcza park w okolicy Złocieńca. Dalszy bieg Drawy to szereg ciekawych jezior: Prosino, Drawsko, Krosino, Lubie, Wlk. I Małe Dębno, Wiry, Rudno, Dubie, które spina oś Drawy. Środkowy i dolny bieg to jednolite gatunkowo bory Puszczy Drawskiej. Poniżej jez. Lubie - rzeka przebija się przez kompleks leśny, w którym zadomowiło się na dobre wojsko, prowadząc mniejsze i większe bitwy, skutecznie utrudniając penetracje kajakarzom.

Niżej za jez. Dubie puszcza jest objęta najwyższą formą ochrony przez Drawieński Park Narodowy. Ten odcinek ma charakter rzeki górskiej a pola biwakowe należą do najlepiej zagospodarowanych na całym szlaku. Jednak obowiązują tu rygory związane z zasadami przebywania w parkach narodowych. Tutaj też trzeba będzie wysupłać dodatkowe pieniądze na opłatę za spływ i biwaki w parku. Malowniczość rzeki polega na zmienności typów krajobrazu jej dolin i cech koryta Drawy.